Macbeth

Macbeth, William Shakespeare’in en ünlü trajedilerinden biridir. Hırsı gerçekleşmeyen bir İskoç asilzadesinin intikam dolu hikayesini anlatıyor. Daha sonra karısının zina yaptığından şüphelenmeye başlar. Onu öldürdükten ve kocasının tahtını talep ettikten sonra, başarısının umduğu gibi olmadığını anlar. Yeni konumunu korumak için tekrar cinayet işlemek zorundadır. Oyunun sonunda her şeyini, karısını, krallığını ve ahlakını, kaybetmiştir.

Seyirci, Macbeth’in karakterinin sahneye ilk çıktığı anda kendini içinde bulduğu durumu anlamaya başlar. Adı Yunancadan ‘büyücülüğün oğlu’ anlamına gelmektedir. Bu isim hayatın ne kadar belirsiz olabileceğini gösteriyor; oylama gibi önemsiz bir şey tarafından kararlaştırılabilir. Karakteri ayrıca bazen hırstan ortaya çıkabilecek acımasız doğayı da gösterir. Bu tehlikeli kararı vererek, bu ölümcül oyuna dahil olan herkesi mahkum etti.

Macbeth, Hazretleri’nin sarayında Lady Macbeth’le ilk tanıştığında, onun ‘kirli bir şey’ olduğuna inanır. O zamanki batıl inançlara göre, bir kadın büyücülükle lekelenmiş bir erkeğe dokunursa zarafetini kaybedebilirdi. Bu, Macbeth’in yeni karısına duyduğu ilk iğrenmeyi açıklıyor. Ancak evlilikleri ilerledikçe Lady Macbeth, kocasından çok daha acımasız olduğunu kanıtlar. Oyunun bu noktasında seyirciler her iki karakterin de ‘kirli şeylerden’ Shakespeare’in en korkunç iki kötü adamına dönüştüğünü görmüş olacaklar.

Herhangi bir yazarın karşılaştığı en büyük zorluklardan biri olayları açık ve özlü bir şekilde aktarmaktır. Hal böyle olunca William Shakespeare, bu amaca ulaşmak için trajedilerinde pek çok farklı teknik kullanır. Bu tür bir teknik, metafordur — genellikle tanıdık görüntüler veya nesneler kullanarak önemli düşünceleri veya duyguları iletmek için kullanılır. Örneğin, bir kişinin hayatındaki karışıklığı veya yön kaybını ifade etmek için bir yelkenli gemiyi içeren bir metafor kullanılabilir. metafor ayrıca, bir izleyicinin gözünden önce karakterlere veya olay örgüsüne ek içgörü sağlamak için girişlerde veya sonsözlerde yaygın olarak kullanılır.

Macbeth, İskoçya’nın ihtişamı ve onuru hakkında görünüşte vatansever bir şarkıyla açılıyor. Bu vatansever giriş, her iki karakterin de hayattaki hedeflerine ulaşmak için umutsuz ama gururlu motivasyonlarına zemin hazırlıyor. Ayrıca, Macbeth’in kraliçesini kendi elleriyle öldürme isteğinin gösterdiği gibi, her iki karakterin de kişisel kazanç için ahlaklarını ne kadar kolay feda etmeye istekli olduklarını vurgular. Neyse ki onun için bu hareket, onu artık karısının parmağı altında yaşamaktan kurtarırken İskoçya’nın kralı olmasına izin veriyor.

William Shakespeare, zamanında birçok sorunu drama yoluyla incelemiş ve çözmüştür. Kendinden önceki diğer oyun yazarları gibi Shakespeare de tarihten ipuçları aldı, böylece seyircisi siyasi meseleler ve iş etiği ile ilgili zamanın popüler fikirlerini anlayacaktı. Bununla birlikte, Shakespeare, seyirci üyelerinin bireysel özelliklerine dayalı olarak karakterlerine karşı veya onlara karşı kök salmalarına izin vererek — onları hiç etkilemeden — bu görüşleri tamamen yeni bir düzeye taşıdı! Bu, izleyicilerin motivasyonlarından ziyade kişiliklerine dayalı olarak karakterlerle bağlantı kurmasını sağlar ve kötü eylemlerine rağmen onlara karşı empati hissetmeyi çok daha kolay hale getirir.

William Shakespeare’in en ünlü trajedisi hakkında herkesin tartışabileceği Macbeth’in başka birçok yönü olmasına rağmen, bu konu başka bir günü beklemek zorunda kalacak! Tarih boyunca, yazarlar Shakespeare’in tarzını taklit etmeye çalıştılar ve başarısız oldular, ancak drama yoluyla seyircilerinin zihinlerini ve ruhlarını başka hiç kimsenin sahip olmadığı kadar yakalamayı yalnızca o başarabilir!